Mavi Kanatlı Ejderha ve Arkadaşlığın Gücü

Bir zamanlar bulutların üzerinde yaşayan Mavi Kanatlı Ejderha adında bir ejderha varmış. Bu ejderha, diğer ejderhalardan farklıymış çünkü kanatları parlak mavi rengindeymiş. Güneşin ışığı altında adeta gökyüzünün bir parçası gibi görünürmüş. İsmi Zefir’miş ve yaşadığı yer büyük bir dağın zirvesindeki mağaraymış. Ancak Zefir’in canı çok sıkılırmış çünkü dağın zirvesinde yalnız yaşarmış.

Bir gün, Zefir kanatlarını açıp uçmaya karar vermiş. Uçarken aşağıdaki köyü görmüş. Merakla köyün etrafında dönüp durmuş ve o sırada bir çocuk Zefir’i fark etmiş. Bu çocuk, cesur ve zeki bir çocukmuş ve ismi Mert’miş.

“Hey! Oradaki mavi ejderha, sen de kimsin?” diye seslenmiş Mert.

Zefir önce şaşırmış ama sonra aşağıya doğru süzülüp Mert’in yanına inmiş. “Ben Mavi Kanatlı Ejderha Zefir. Yalnızca biraz uçmak istemiştim. Ama sen kimsin? Neden bana seslendin?”

Mert gülümsemiş. “Benim adım Mert. Buralarda pek ejderha göremeyiz. Seninle tanışmak istedim!”

Zefir gülümsemiş. İnsanların ona korkuyla yaklaşmasını beklerken, Mert’in cesareti onu etkilemiş. “Peki, seninle arkadaş olabilir miyiz?” diye sormuş Zefir çekingen bir şekilde.

Mert, Zefir’e elini uzatmış. “Tabii ki! Arkadaş olmak harika olurdu. Ama bana kanatların neden mavi olduğunu anlatır mısın? Diğer ejderhaların kanatları yeşil ya da kırmızı olur genelde.”

Zefir başını eğmiş. “Doğduğumda kanatlarım maviydi ve diğer ejderhalar bu yüzden benimle dalga geçtiler. O yüzden buraya, bu dağın zirvesine yerleştim. Kimse beni garip hissettirmesin diye uzaklarda yaşıyorum.”

Mert bu sözlere çok üzülmüş. “Ama mavi kanatlar çok güzel! Belki diğer ejderhalar kıskanmışlardır.” demiş.

Zefir hafifçe gülümsemiş. “Bunu hiç böyle düşünmemiştim. Ama yalnız olmak bazen zor geliyor. Bu yüzden uçmayı çok seviyorum. Gökyüzünde yalnızca ben ve bulutlar var.”

Mert gözlerini parlatmış. “Belki yalnız olmak istemiyorsundur. Ben ve köydeki diğer çocuklar seni seve seve arkadaş olarak kabul ederiz. Hem köyümüze gelirsen, birlikte pek çok macera yaşayabiliriz!”

Zefir bu teklifi düşünmüş. Köyde insanların onu kabul edip etmeyeceğinden emin olamamış ama Mert’in içten tavrı onu rahatlatmış. “Eğer gerçekten beni kabul ederseniz, neden olmasın?” demiş.

Birlikte köye doğru yürümüşler. Köydeki insanlar önce Mavi Kanatlı Ejderha’yı görünce biraz korkmuşlar. Ama Mert, Zefir’i onlara tanıtıp “Zefir bizim yeni arkadaşımız olacak, korkmanıza gerek yok!” deyince herkes rahatlamış.

Köy halkı Zefir’e misafirperverlikle yaklaşmış. Çocuklar onun etrafında toplanıp ona sorular sormuşlar:

“Sen ne kadar uzağa uçabilirsin?”

“Ateş üfleyebiliyor musun?”

Zefir gülerek tüm soruları yanıtlamış. “Evet, çok uzağa uçabilirim. Ama ateş yerine bazen rüzgar çıkarırım. Bu da benim özel yeteneğim.”

Çocuklar onun bu özelliğine bayılmışlar. O günden sonra Zefir, sık sık köyü ziyaret etmeye başlamış. Mert ve diğer çocuklarla uçuş yarışları yapmış, bulutların üzerine çıkmışlar ve rüzgarın gücünü hissetmişler.

Bir gün, köye kötü niyetli bir tüccar gelmiş. Bu tüccar, köydeki insanları kandırarak onların tarlalarını ve hayvanlarını almak istemiş. Mert ve köy halkı çok çaresiz kalmış. Tüccarın büyük ve güçlü adamları karşısında kendilerini nasıl savunacaklarını bilememişler.

Tam o sırada Zefir gökyüzünden köye doğru süzülmüş. Durumu görünce hemen Mert’in yanına inmiş. “Mert, ne oldu? Neden herkes bu kadar üzgün?” diye sormuş.

Mert gözyaşları içinde durumu anlatmış. “Bu tüccar, hepimizi kandırmaya çalışıyor! Ama biz onu durduramayız, çok güçlü adamları var.”

Zefir derin bir nefes almış ve kanatlarını açmış. “Merak etme Mert, ben buradayken kimse size zarar veremez!” demiş kararlı bir sesle.

Hemen tüccarın adamlarının karşısına dikilmiş. Büyük bir kükreme ile rüzgarı çağırmış. Kanatlarını hızla çırparak güçlü bir fırtına yaratmış. Adamlar, rüzgarın gücüyle savrulmuş ve köyden kaçmak zorunda kalmışlar.

Tüccar korku içinde geri çekilmiş ve köyden hızla uzaklaşmış. Köy halkı sevinçle Zefir’e teşekkür etmiş. Mert, Zefir’in boynuna sarılmış. “Sen olmasaydın, ne yapardık bilmiyorum. Gerçek bir kahramansın!” demiş.

Zefir gururla gülümsemiş. “Ben sadece arkadaşlarımı korumak istedim. Çünkü artık yalnız değilim.”

O günden sonra Zefir, köyün en sevilen misafiri olmuş. Mert ve diğer çocuklarla her gün yeni maceralar yaşamışlar. Mavi kanatlarıyla gökyüzünü süsleyen Zefir, dostluğun ve cesaretin gücüyle köyün kahramanı olmuş.

Ve böylece Mavi Kanatlı Ejderha Zefir, köydeki herkesle dost olup, yalnızlığını sonsuza kadar yenmiş.